Kancelaria
Kancelaria czynna
Poniedziałek –
oraz w nagłych wypadkach o każdej porze.
Adres: Dobrynin 19 , 39-
Rachunek Bankowy 03 9184 0004 2001 0000 1094 0001
Bank Spółdzielczy w Przecławiu ul. Krótka 2, 39-
- 17 774 8300
- dobrynin@diecezja.tarnow.pl
INFORMACJE DODATKOWE WS. UDZIELANYCH SAKRAMENTÓW:
Chrystus, rozsyłając apostołów, powiedział: „Idźcie, więc i nauczajcie wszystkie narody udzielając im chrztu w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28,19). Od tej pory Kościół nieprzerwanie realizuje ten nakaz poprzez sakrament chrztu świętego. Istotą chrztu jest trzykrotne polanie głowy kandydata (najczęściej dziecka, które przynoszą rodzice kierowani jego najwyższym dobrem) wodą i wymówienie formuły: „(imię), ja ciebie chrzczę, w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”. Towarzyszą temu dodatkowe obrzędy (liturgia słowa, poświęcenie wody, modlitwa z egzorcyzmem, nałożenie białej szaty, namaszczenie krzyżmem świętym, zapalenie świecy) (por. KKK 1223-
Dokumenty potrzebne do sakramentu CHRZTU:
akt urodzenia dziecka (odpis)
wyciąg z aktu ślubu kościelnego rodziców
dane o rodzicach chrzestnych (imiona, nazwiska, adres)
zaświadczenia z parafii zamieszkania rodziców chrzestnych o praktykowaniu wiary.
Chrzest przyjmuje się jeden raz w życiu, ponieważ wyciska on na duszy niezatarte, duchowe znamię, „charakter”, który uzdalnia ochrzczonego do uczestnictwa w kulcie chrześcijańskim.
W razie konieczności każda osoba może udzielić chrztu, pod warunkiem, że ma intencję uczynienia tego, co czyni Kościół, i poleje kandydata wodą święconą, mówiąc: „Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.
+ + + + + + +
Komunia święta pogłębia zjednoczenie z Chrystusem, dokonuje w sposób cudowny w naszym życiu duchowym tego, czego pokarm materialny w życiu doczesnym: odżywia, dodaje sił, umacnia na drodze do zbawienia. Chroni człowieka przed grzechem, ponieważ mobilizuje do oczyszczania serca w sakramencie pokuty, oraz napełnia łaską łatwiejszego odpierania pokus. Komunia święta gładzi grzechy powszednie i umacnia w człowieku miłość do Boga, uzdalniając równocześnie do uczynków miłości wobec bliźnich. Eucharystia umacnia wspólnotę Kościoła (por. KKK 1391-
Dokumenty potrzebne do przyjęcia sakramentu I-
DWUKROTNE PRZYJĘCIE KOMUNII ŚW. TEGO SAMEGO DNIA: Kanon 917 KPK (Kodeks Prawa Kanonicznego) daje ogólne zezwolenie na ponowne przyjęcie Komunii św. tego samego dnia, ale jedynie w czasie Mszy św. Poza Mszą św. KPK zezwala, a nawet zaleca ponowne przyjęcie Komunii św. w niebezpieczeństwie śmierci.
+ + + + + + +
Bierzmowanie jest to sakrament, w którym Duch Święty udziela się człowiekowi ochrzczonemu jako Dar. 7 darów Ducha Świętego: Dar Mądrości. Dar Rozumu.Dar Rady. Dar Męstwa.Dar Umiejętności.Dar Pobożności. Dar Bojaźni Bożej. Katechizm Kościoła Katolickiego (p. 1832) wymienia dwanaście OWOCÓW DUCHA ŚWIĘTEGO : miłość, wesele, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wspaniałomyślność, łaskawość, wierność, skromność, wstrzemięźliwość, czystość.
Co zyskujemy przez Ducha Świętego? „Owocem zaś Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość,uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie” (Gal. 5, 22-23)
MIŁOŚĆ, czyli pragnienie uszczęśliwiania innych. Jest ona wlana w nasze serce przez Boga, który jest Miłością i czyni nasze serce źródłem miłości dla innych.
RADOŚĆ to szczęście płynące z życia w harmonii z Bogiem.
POKÓJ to pewność, że tu i teraz jestem do dyspozycji Boga. Nie ma w nim nic z niepokoju ani o to, co było, ani o to, co będzie. On jest tajemnicą „teraz”, czyli komunikacji z Bogiem.
CIERPLIWOŚĆ tak wobec siebie, jak i wobec innych. Kto jest do dyspozycji Boga i pełni Jego wolę, nie ma powodu, żeby się niecierpliwić.
UPRZEJMOŚĆ to znak wielkiej kultury ducha. Każde aroganckie postępowanie jest czytelnym znakiem obecności złego ducha w człowieku, pokazuje nam, z kim mamy do czynienia.
DOBROĆ jest nastawiona na pomaganie innym, o ile takiej pomocy potrzebują, a równocześnie zabiega o tworzenie atmosfery dobroci w swym środowisku.
WIERNOŚĆ ceni zaufanie, jakim Bóg nas darzy. Kto chce na nim budować swe życie, zabiega o doskonalenie wierności. Komunikacja z ludźmi również jest oparta na zaufaniu, jakim możemy ich darzyć. Jeśli go brakuje, trzeba być ostrożnym, bo tym, kto nie zna wartości zaufania, manipuluje duch zły.
ŁAGODNOŚĆ jest ściśle związana z cierpliwością i stanowi ważny most w relacjach z innymi ludźmi. Jest ona językiem miłości. Wymaga zdecydowanej postawy wobec obłudników.
OPANOWANIE to piękny owoc Ducha Świętego, który zna wartość harmonii i pełnej odpowiedzialności za słowa, czyny, postawę.
Dokumenty potrzebne do sakramentu BIERZMOWANIA:
metryka chrztu
zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie szkolnej lub ostatnie świadectwo katechizacji i uczestniczenie w katechezie parafialnej
w przypadku osób starszych –
świadectwo ukończenia katechizacji szkolnej
Obrzęd bierzmowania składa się z trzech elementów wykonywanych równocześnie. Są to:
Namaszczenie olejem Krzyżma na czole ochrzczonego,
W Kościele rzymskokatolickim zwyczajnym szafarzem bierzmowania jest biskup. W pewnych okolicznościach bierzmować może kapłan upoważniony do tego przez prawo kościelne. Bierzmowanie, podobnie jak chrzest, nie może być powtarzane ze względu na niezatarty charakter czyli znamię Chrystusa, które wyciska na duszy chrześcijanina. słowa: „Przyjmij znamię daru Ducha Świętego”
+ + + + + + +
Małżeństwo jest sakramentem, i którego udzielają sobie nawzajem małżonkowie. Kapłan jest koniecznym urzędowym świadkiem tego faktu ze strony Kościoła. Do istoty małżeństwa należy jedność, nierozerwalność i otwartość na płodność. Bóg stworzył mężczyznę i niewiastę, aby byli płodni i rozmnażali się oraz byli jednym ciałem. Sakrament małżeństwa umacnia małżonków do miłowania siebie wzajemnie, tak jak Chrystus umiłował swoją oblubienicę –
Dokumenty wymagane do Sakramentu Małżeństwa:
aktualne, tj. z datą do 3 miesięcy wstecz metryki chrztu i dowody osobiste
ostatnie świadectwo katechizacji, świadectwo bierzmowania
zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie przedmałżeńskiej lub zaświadczenie o uczestnictwie w rekolekcjach dla narzeczonych
zaświadczenie z Urzędu Cywilnego (gdy małżonkowie chcą, aby ślub kościelny pociągał za sobą również skutki cywilno-
prawne), akt ślubu jeśli zawarty jest związek cywilny.
+ + + + + + +
W sakramencie pokuty Bóg przebacza grzechy popełnione po chrzcie świętym, przez rozgrzeszenie kapłańskie. Sakrament pokuty ustanowił Pan Jezus w dniu zmartwychwstania, gdy stanął wśród Apostołów w Wieczerniku, tchnął na nich i powiedział: „Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane” (J 20, 19-
Tylko kapłan, który został upoważniony przez władzę kościelną do spowiadania, może przebaczyć grzechy w imieniu Chrystusa. Po wyznaniu grzechów z żalem, penitent otrzymuje pouczenie i pokutę, po czym kapłan udziela rozgrzeszenia, wypowiadając słowa: „Bóg Ojciec miłosierdzia, który pojednał świat za sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, niech ci udzieli przebaczenia i pokoju przez posługę Kościoła. I ja odpuszczam tobie grzechy w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”. Penitent odpowiada: Amen.
Warunki sakramentu pokuty i pojednania:
1. rachunek sumienia 2. żal za grzechy 3. mocne postanowienie poprawy 4. spowiedź szczera 5. zadośćuczynienie
+ + + + + + +
Cierpienie szczególne znaczenie ma w chrześcijaństwie. Chrystus zbawił nas przez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie. Cierpienie przeżywane w łączności z Nim nie jest bezsensowne. Jezus nigdy nie pozostaje obojętny wobec ludzkiego cierpienia. Podczas swego ziemskiego życia niejednokrotnie uzdrawiał z chorób duszy i ciała. Tą mocą obdarzył także apostołów. Ta praktyka kontynuowana jest do dzisiaj w sakramencie namaszczenia chorych, który każdy chrześcijanin może i powinien przyjąć w sytuacji ciężkiej choroby, operacji, zagrożenia życia czy w starości. Nie jest to jednak sakrament tylko dla umierających, dlatego nazywanie go „ostatnim namaszczeniem” jest błędem (por. KKK 1499-
Rodzina chcąca zgłosić chorego do udzielenia sakramentu namaszczenia chorych powinna zgłosić ten fakt w kancelarii parafialnej lub zakrystii. Odwiedziny chorych w każdy pierwszy piątek miesiąca po zgłoszeniu
+ + + + + + +
Kapłaństwo jest sakramentem, dzięki „któremu posłanie, powierzone przez Chrystusa Apostołom, nadal jest spełniane w Kościele aż do końca czasów (Katechizm Kościoła Katolickiego, p. 1536). Chrzest, bierzmowanie i Eucharystia są sakramentami wtajemniczenia chrześcijańskiego.W Kościele istnieją trzy stopnie sakramentu świeceń: diakonat, prezbiterat (kapłaństwo) i biskupstwo. Każde ze święceń wyciska odrębny niezatarty charakter sakramentalny i tym samym w szczególny sposób upodabnia człowieka do Chrystusa Kapłana, Proroka i Pasterza.
Sakrament kapłaństwa Pan Jezus ustanowił w Wielki Czwartek po ustanowieniu Sakramentu Eucharystii, gdy zwrócił się do Apostołów słowami: To czyńcie na moją pamiątkę. Sakrament kapłaństwa otrzymuje mężczyzna wybrany przez Pana Jezusa, powołany tylko przez Niego.
Wiąże się on z posługą słowa i sprawowaniem sakramentów świętych, szczególnie ze sprawowaniem Eucharystii.
8. Pogrzeb
Pogrzeb katolicki jest pożegnaniem zmarłego nie tylko przez najbliższych i znajomych, ale szczególnie przez Kościół, do którego zmarły należał przez całe życie od chwili swego chrztu.
Dokumenty potrzebne do POGRZEBU:
akt zgonu
zaświadczanie o udzieleniu sakramentu chorych i wiatyku (Komunii Świętej), jeśli zgon nastąpił poza parafią lub w szpitalu (wystawia je kapelan szpitala).
Kremacja
Ponieważ w ostatnich latach przyjęły się w naszym kraju zróżnicowane praktyki obrzędów liturgicznych towarzyszących kremacji ciał zmarłych i złożeniu urny do grobu lub do specjalnej niszy na cmentarzu w tzw. kolumbarium, czyli ścianie z urnami, biskupi polscy – pragnąc uporządkować sposób sprawowania liturgii pogrzebowej – zwrócili się do Kongregacji do spraw Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów o zatwierdzenie Obrzędu złożenia urny do grobu. Stolica Apostolska, dekretem z 7 lipca 2010 roku, zatwierdziła sam obrzęd, jak i normy wykonawcze związane z kremacją ciała ludzkiego.
W oparciu o zatwierdzone normy i podane wskazania biskupi polscy stwierdzają:
A. Obrzędy pogrzebowe z Mszą Świętą i z ostatnim pożegnaniem włącznie, w których uczestniczy rodzina, wspólnota parafialna, przyjaciele i znajomi, powinny być celebrowane przed kremacją ciała ludzkiego. Natomiast po spopieleniu zwłok sprawuje się obrzęd związany ze złożeniem urny w grobie. Obrzędy pogrzebowe z ostatnim pożegnaniem należy celebrować w kościele lub kaplicy cmentarnej bądź w pomieszczeniu krematorium według form podanych w księdze liturgicznej zawierającej Obrzędy pogrzebu (Katowice 19911, 20012).
Już w 1977 roku Stolica Apostolska wyjaśniła, że „nie wydaje się stosownym, aby nad prochami celebrowano obrzędy, które mają na celu uczczenie ciała zmarłego. Nie chodzi tutaj o potępienie kremacji, ale o zachowanie prawdziwości i czytelności znaku liturgicznego” (Dodatek do Obrzędów pogrzebu, nr 3).
B. Jeśli jednak przemawiają za tym szczególne racje duszpasterskie lub powody natury praktycznej, obrzędy pogrzebowe, podane w księdze liturgicznej, można sprawować nad samą urną. Może to mieć na przykład miejsce wtedy, gdy czyjaś śmierć nastąpiła daleko od miejsca zamieszkania i kremacja ułatwia sprowadzenie doczesnych szczątków osoby zmarłej, a także, kiedy uczestnicy pogrzebu przybywają z daleka i trudno im być na dwóch częściach pogrzebu, czyli na Mszy Świętej połączonej z ostatnim pożegnaniem ciała zmarłego i, po pewnym czasie, na obrzędzie złożenia urny w grobie lub kolumbarium. Podczas obrzędu liturgicznego pogrzebu, po kremacji, urnę stawia się przed prezbiterium na stoliku nakrytym fioletowym kirem obok zapalonego paschału.
C. Jeśli kremacja ma miejsce w innym terminie niż Msza Święta pogrzebowa i obrzęd ostatniego pożegnania, modlitwom towarzyszącym złożeniu urny w grobie może przewodniczyć kapłan lub diakon albo osoba specjalnie delegowana do tej funkcji. Obrzęd sprawowany jest przy udziale najbliższej rodziny, bez zewnętrznej okazałości.
D. Kościół stanowczo sprzeciwia się praktyce rozrzucania prochów ludzkich w tzw. miejscach pamięci, na morzu, w górach lub w innych miejscach. Zarówno ciało, jak i prochy człowieka zawsze należy składać do grobu, w specjalnym kolumbarium lub w kaplicy na cmentarzu. Każde takie miejsce pochówku wyraża wiarę chrześcijanina w ostateczne zmartwychwstanie.
Copyright © Parafia Dobrynin 2023